دکتر رفتن 24 هفته

دیروز با مامانی رفتیم دکتر.. من الان 24 هفته است که هستم به لطف خدا.

صدای قلب منو شنیدن و گفتن حالش خدا رو شکر خیلی خوبه. رشدش هم عالی بوده.

اما مامانی همچنان محکوم به استراحته. آخه چرا با روح لطیفش این کارو می کنن؟؟ 

عیب نداره به جاش من از دیروز دارم بهش دلداری می دم که نه مامان جونم اینا برای خودتم خوبه. رشد می کنی مثل من و هی می تونی کلی کار عقب مونده انجام بدی هورا

می پرسید چطوری دلداری می دم؟؟ بهتون می گم! از دیروز که رفتیم دکتر و خانم دکتره صدای قلب ما رو خواست بشنوه از خواب بیدار شدیم و انقدر به در و دیوار خونمون کوبیدیم و زدیم و بالا و پایین کردیم که مامان جون بفهمه داریم دلداریش می دیم دیدید من چه دخمل خوبی ام

حتما وقتی به دنیا بیام هم بابایی جونم کلی قدرمو می دونه که در غیابش این همه هوای مامانمو داشتم. وای بابایی دوستت دارم.. می دونم که تو هم کلی منو دوست داری (این ابراز محبت دخترونه است یهو می زنه بالا. وسط هر حرف و جایی)

خلاصه این بود خاطره یک روز دکتر رفتن من و مامان